Rozpalamy ognisko w naturze
Zacznij od wyboru odpowiedniego miejsca. Najlepszym podłożem pod ognisko jest np. piasek lub żwir. Nie rozpalaj ogniska na płaskich kamieniach (pękają pod wpływem gorąca i pozostają na nich szpecące czarne plamy), torfowiskach ani w pobliżu krzaków czy drzew. Otocz w miarę możliwości przyszłe palenisko kamieniami. Do palenia staraj się używać suchych patyków i gałęzi. Suche patyki do rozpalania można znaleźć zawsze – nawet podczas deszczu – na dole pni świerków.
Także kora brzozowa doskonale nadaje się do rozpalania, ale pamiętaj, aby nigdy nie zrywać kory z żyjących brzóz! Czasami można znaleźć żółto – czerwonawe drzewo sosnowe o silnym zapachu żywicy. Po wysuszeniu to drewno jest być może najbardziej nadającym się do rozpalania materiałem. Potnij żywiczne drewno na kawałki o długości dziesięciu centymetrów, a następnie rozczep je na grube patyczki. Tak materiał rozpali nawet najbardziej oporne ognisko.
Zacznij od rozpalenia mniejszych patyków i w miarę rozpalania się ogniska dodawaj większe. Zawsze gaś dokładnie ogień. Najlepiej wodą. Jeśli ognisko rozpalone zostało w miejscu przypadkowym, postaraj się na ile to możliwe przywrócić miejscu jego wcześniejszy wygląd.
Szanuj ewentualny zakaz rozpalania ognisk. Pamiętaj też o tym, że prawo zabrania łamania i ścinania żyjących krzaków i drzew.
